Zawilec

Rośliny strefy umiarkowanej. W Polsce, występuje wiele gatunków — zawilce, sasanki, przylaszczki. Ostatnio przylaszczki i sasanki są zaliczane do odrębnych rodzajów. Zawilce leśne mają cienkie kłącza lub bulwki, sasanki zgrubiałe korzenie palowe długości 15-25 cm. Większość zawilców stanowi cenne byliny przedwiośnia. Rozmnaża się z siewu nasion zaraz po zbiorze (skrzynki z wysiewami zostawia się na zimę w zimnym inspekcie — kiełkują na wiosnę), przez podział kłączy i bulwek w sierpniu, a także z sadzonek korzeniowych. Sadzi się je począwszy od lipca i w sierpniu (sasanki), we wrześniu zawilce i przylaszczki. Wymagają one gleby próchnicznej, przy tym niektóre, jak np. sasanki — wapiennej, stanowiska słonecznego lub półcienistego. Zastosowanie na rabaty i grzędy bylinowe oraz niektóre zawilce jako podszycie skupin. Anemone x hybrida (A. japonica var. hybrida) — Zawilec ogrodowy. Wysokość 40-120 cm. Liście ciemnozielone, podobne do liści winobluszczów Kwiaty białe, różowe, czerwone. Kwitną od sierpnia do października. Zawilce ogrodowe lubią gleby prócnniczne, wilgotne, stanowiska lekko zacienione. Stosuje się je na grupy ogrodowe i parkowe, grzędy bylinowe, sadząc w odstępach 30-80 cm, zależnie od wysokości. Na zimę wymagają przykrycia (warstwa liści ok. 15 cm). Z odmian na uwagę zasługują: A. x hybrida ,Alice’ — średnio wysoki, lilaróż, półpełny, A. x hybrida ,Louise Uhink’ — wysoki, biały, półpełny, A. x hybrida .Whirtwind’ — biały. Anemone siiuestris — Zawilec leśny (wielkokwiatowy). Pochodzi z Europy (Polska). Roślina chroniona. Wysokość 30-7-50 cm. Kwiaty białe. Kwitnie kwiecień—maj. Wymaga stanowisk dostatecznie słonecznych, gleb próchniczno-gli- niastyeh z zawartością wapnia. Cenną odmianą pełnokwiatową jest A. siluestris ,Plena’