Wewnętrzne urządzenie szklarni trwałych

Niezależnie od typu szklarni musi być ona odpowiednio wyposażona wewnątrz. Wyposażenie szklarni zależy od rodzaju uprawianych w niej roślin. Parapety. Rośliny doniczkowe są uprawiane w szklarniach na odpowiednio urządzonych parapetach (stołach). W szklarniach o szerokości 3 m parapety są rozmieszczone po dwóch stronach szklarni, a szerokość ich wynosi 1,1 m każdy. W szklarniach o szerokości 6 m oprócz stołów bocznych umieszcza się stół środkowy o szerokości 2 m (dostęp do niego jest z obydwu stron). Wysokość parapetów wynosi około 1 m. Odległość ich od bocznych ścian (około 8 cm) ułatwia cyrkulację powietrza wewnątrz szklarni. Parapety mogą być stałe lub rozbierane. Są one sporządzane z desek, łat, płyt betonowych lub eternitowych. Stół wykonany z desek należy pokryć papą bitumiczną, która chroni drewno od zamoknięcia i gnicia. Parapet z betonu powinien być zaopatrzony w otwory do odpływu wody. Nogi stołów są najczęściej wykonane z rur, z kantówki lub też z kątownika. Są one rozstawione w odstępach 1-5-1,5 m. Jeżeli w szklarni urządza się mnożarkę, powinna ona być oparta o wewnętrzny mur budynku. Chodzi bowiem o gromadzenie się pod stołem mnożarki ciepła z rur grzejnych, niezbędnego do ogrzania podłoża do wyższej temperatury (25-5-30°C), sprzyjającej szybkiemu ukorzenieniu się roślin. Powierzchnię stołów służących do rozmnażania roślin należy pokryć gęstą siatką cynkową i na nią sypać warstwę piasku lub torfu. W celu stworzenia atmosfery przesyconej parą wodną, która sprzyja ukorzenieniu się sadzonek, stół tak urządzony należy przykryć oknami inspektowymi lub blatem ze szkła, opierając te urządzenia na specjalnie zbudowanym obramowaniu.