Szałwia

Rodzaj Saluia obejmuje wiele gatunków, z których dwa są pospolicie uprawiane u nas jako rośliny jednoroczne. Salvia splendens (S. colorans hort.) — Szałwia błyszcząca. Pochodzi z Brazylii. Wyrasta do wysokości 25-150 cm. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, czterokanciasta, liście ogonkowe, jajowate, ząbkowane, kwiaty jaskrawoczerwone, wargowe, zebrane w długie kłosy (15-35 cm). Rozmnażana głównie przez siew, choć można również rozmnażać przez sadzonki (1 g zawiera 400 nasion). Wysiew nasion w lutym—marcu do skrzynek, które ustawia się w szklarni lub w inspekcie. Nasiona kiełkują przez 2 tygodnie. Siewki pikuje się, gdy podrosną, sadzi bezpośrednio do doniczek o średnicy 7-8 cm. Sadzonki tnie się od stycznia do marca. Po ich ukorzenieniu sadzi się je również do doniczek, po czym umieszcza w szklarni lub w ciepłym inspekcie o temperaturze ok. 18°C. Wierzchołki pędów zarówno siewek, jak i sadzonek uszczykuje się w celu wywołania rozgałęzienia. Na kwietniki wysadza się szałwię w końcu maja, w odstępach 20-25 cm, czyli 16-25 sztuk na 1 m2. Na glebę szałwia nie jest wymagająca, rośnie dobrze w każdej glebie ogrodowej byle nie przenawożonej, gdyż wtedy słabiej kwitnie. Wymaga stanowiska słonecznego. Ze szkodników należy zwrócić uwagę na przędziorki, które przy słabym wietrzeniu występują i niszczą rozsadę. Walczyć należy z nimi wietrząc szklarnię lub inspekt oraz spryskując opanowane rośliny, które poznaje się po żółknących i opadających liściach, specjalnie do tego celu przeznaczonymi preparatami. Salvia argentea (S. condidissima) — Szałwia srebrzysta. Pochodzi z krajów śródziemnomorskich (Dalmacja, Grecja). Wyrasta do wysokości 50-70 cm. Liście odziomkowe, zebrane w różyczkę, krótkoogonkowe, zatokowowycinane lub klapowane, obustronnie białawo, kutnerowato owłosione, kwiaty białe w niby okółkach zebranych w przerywane kwiatostany. Rozmnażanie z siewu tak jak szałwia błyszcząca. Ozdobna jest z białawych liści, stosowana powszechnie na obwódki kwietnikowe. Perilla — Perila. Rośliny roczne, o łodygach wzniesionych, kwiatach drobnych, zebranych w kłosokształtne kwiatostany. Rozmnaża się je przez siew. Nasiona należy wysiewać w marcu lub kwietniu w ciepłym inspekcie. Siewki po wzejściu pikuje się, a gdy dostatecznie podrosną, sadzi się je na kwietnikach w odstępach 30-40 cm. Wymagają stanowiska słonecznego, gleb żyznych. Na obwódki jest stosowana Perilla ocimoides wyrastająca do 70 cm wysokości. W Japonii liście ciemno zabarwione są używane do barwienia potraw i napojów.