Skrzynie belgijskie bywają drewniane lub częściej budowane z materiałów trwałych, jak np. beton lub trocinobeton. Szerokość belgijek jest dwukrotnie większa niż szerokość skrzyń jednospadowych, długość ich stanowi wielokrotność szerokości okna inspektowego z dodatkiem 1,5 cm na każde okno. Długie ściany boczne belgijek są wyższe od ścian zwykłych skrzyń inspektowych, wysokość ich, jednakowa dla obydwu ścian, wynosi 35-50 cm. Górne krawędzie ścian szczytowych są zwykle dwustronnie skośne i o 10-20 cm wyższe od ścian bocznych. Przez środek inspektu dwuspadowego biegnie belka kalenicowa, wykonana z grubej listwy, wsparta na słupkach ustawionych w pewnych odstępach. Stanowi ona oparcie dla poprzeczek, na których utrzymują się okna inspektowe. Różnica między wysokością długich boków skrzyni a położeniem belki kalenicowej wynosi 20 cm, przez co okna są ułożone z lekkim spadkiem na obie strony. Skrzynie belgijskie umożliwiają uprawę w nich roślin wyższych, wymagających więcej powietrza, aniżeli mogą im zapewnić inspekty jednospadowe. Skrzynie belgijskie mogą być ogrzewane za pomocą gorącej wody, rozprowadzanej przez rury odpowiednio rozmieszczone, lub też biologicznie dzięki podkładowi nawozu organicznego, liści, zmiotków ulicznych itp. Przy rozmieszczaniu belgijek czy też skrzyń inspektowych jednospadowych, na wybranym pod nie terenie należy wyznaczyć oddzielny itr. ren pod belgijki, oddzielny zaś pod skrzynie jednospadowe. Belgijkom trzeba zapewnić kierunek północ-południe, tak aby oświetlenie było ze wschodu i zachodu, co daje gwarancję równomiernego nasłonecznienia skrzyni. Skrzyniom jednospadowym należy wyznaczyć kierunek wschód-zachód, dając im w ten sposób oświetlenie od południa (spadek skrzyni powinien występować w kierunku południowym), a wyższa strona skrzyni powinna być od strony północnej.
Najnowsze komentarze