Rozmnażanie przez cebule

Cebula jest skróconym pędem, którego liśćmi są grube, przylegające do siebie łuski, osadzone na krótkiej, stożkowatej i grubej łodyżce, zwanej piętką. Rośliny cebulowe są rozmnażane zwykle przez cebulki przybyszowe, które powstają u nasady cebuli macierzystej (Muscari sp., Scilla sp.) lub na pędzie kwiatowym w kątach liści (Lilium bulbiferum). Niektóre gatunki można rozmnażać z łusek, które po oddzieleniu od piętki sadzi się skośnie w nieco wilgotnym piasku, zwrócone nasadą ku dołowi. Warunkiem wytworzenia nowych cebulek jest stała, wysoka temperatura otoczenia (25-30°C). Powstają one u nasady łusek w ciągu kilku tygodni (8-10). Cebulki po wykształceniu pierwszych listków oddziela się i przesadza do ziemi liściowej z piaskiem, a po wytworzeniu korzeni sadzi powtórnie pojedynczo. Cebule hiacyntów należy zmusić do wytwarzania cebulek przybyszowych, gdyż same wytwarzają je opornie. W tym celu końcem noża usuwa się piętkę albo nacina ją w formie krzyża. Cebule bez piętki przechowuje się na sucho, w ciemnym miejscu przez kilka tygodni, w temperaturze ok. 25°C. W tym czasie, w miejscu nacięcia, powstają cebulki przybyszowe. Kiedy młode cebulki podrosną i wytworzą korzenie, przesadza się je razem z cebulkami matecznymi do inspektu na głębokość 8-12 cm. Następnego roku, po zakończeniu wzrostu, cebulki wybiera się i przechowuje do sadzenia jesiennego. Cykl produkcyjny cebul przydatnych do pędzenia trwa 3-4 lat.