Nazwa gatunkowa jest zwykle przymiotnikiem, który określa charakterystyczną cechę danej rośliny, np. Sambucus nigra — ma czarne owoce, Tilia cordata — ma liście sercowate, Buxus sempervirens — jest wiecznie zielony. Często też wskazuje ona pochodzenie drzewa lub krzewu, np. Larix sibrica — gatunek syberyjski, Pieris japonica — pieris z Japonii, Acer pennsylvanicum — pochodzi ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, Clematis alpina — gatunek alpejski. Niekiedy nazwa gatunkowa pochodzi od nazwiska, np. Syringa x prestonae (Izabela Preston), Malus sargenti (Charles Sargent), Pseudo- tsuga douglassi (David Douglas). Nazwa gatunkowa charakteryzuje też wymagania ekologiczne, np. Pinus silvestris, Quercus palustris, Acer ccmpestre. Występują również nazwy gatunkowe związane z fenologią rośliny, np. Prunus serotina, Cotoneaster praecox lub określające wielkość drzewa lub krzewu.

Podobne wpisy:

  1. Wartość zdobnicza roślin Wartość zdobnicza roślin zielnych i drzewiastych może się wyrażać w różny sposób: jedne odznaczają się dekoracyjnymi kwiatami, liśćmi lub owocami, inne tylko...
  2. Rozmnażanie przez: kłącza i bulwy Kłącza są pędami podziemnymi, zwykle znacznej grubości, o monopodialnym lub pseudodychotomicznym rozgałęzieniu, z pąkami wierzchołkowymi i bocznymi, które wiosną wyrastają w pędy...
  3. Szczepienie na przystawkę Szczepienie na przystawkę ma również zastosowanie w przypadku różnicy grubości podkładki i zraza. Podkładkę ścina się nieco skośnie, koniec zraza przycina się,...
  4. Ukształtowanie terenu Dla upraw ogrodniczych najodpowiedniejszy jest teren płaski lub z bardzo małym spadkiem o kierunku północ-południe. Dopuszczalna pochyłość terenu wynosi 2%. Zagłębienia, wypiętrzenia...