Inspekty jednospadowe

Skrzynie inspektowe mogą być przenośne i stałe. Wymiary skrzyń inspektowych są ściśle związane z wymiarami okien inspektowych. Szerokość skrzyni jest równa długości pojedynczego okna i wynosi 1,5 m. Długość skrzyni stanowi 5-krotność szerokości pojedynczego okna z dodatkiem 5 cm, związanych z koniecznością otwierania i zamykania często napęczniałych okien. Najczęściej stosowane skrzynie przenośne jednospadowe są sporządzane z desek 1,5-calowych (3,8 cm grubości), tworzących ramę bez okna, złączonych listwami poprzecznymi (4 X 6 cm) wpuszczanymi w boki skrzyni na płask, w odstępach metrowych, tak aby mogły służyć za oparcie dla okien. Skrzynie inspektowe przenośne, zarówno jedno- jak i dwuspadowe, powinny być w rogach wzmocnione słupkami (10 X 10 cm). Długie boki skrzyni jednospadowej mogą być tej samej wysokości (ok. 25 cm) lub różnić się wysokością około 15 cm, przez co uzyskuje się korzystne nachylenie okien inspektowych w stosunku do padających promieni słonecznych. Przy skrzyniach o deskach jednakowej wysokości pochyłość tę uzyskuje się przez mocniejsze wciśnięcie deski umieszczonej od strony południowej w nawóz lub liście oraz przez podłożenie pod deskę, umieszczoną od strony północnej, cegieł lub innych podpórek. Pożądane jest, aby skrzynia inspektowa miała przybitą dookoła dolnej strony listwę szerokości 8 cm, której połowa wystaje ponad kant skrzyni, zabezpieczając okna przed zsuwaniem się .oraz chroniąc inspekt przed utratą ciepła. Listwa ta może być zastąpiona krótkimi, pionowo przybitymi do boków kawałkami listwy, po dwa na okno (od strony okna krawędzie listwy powinny być nieco ścięte). Skrzynie inspektowe drewniane są przenośne, można je przechowywać w zimie w szopie lub na powietrzu ustawione jedna na drugiej. W celu utrwalenia skrzyń drewnianych dobrze jest je impregnować, np. roztworem sinego kamienia. Okna inspektowe służą do przykrywania skrzyń inspektowych, w celu zabezpieczenia uprawianych roślin przed zimnem. Powinny one zapewnić roślinom jak najwięcej światła, dlatego ramy okienne są stosunkowo wąskie, a szczebliny (szprosy) usztywniające ramę są zrobione z wąskich listewek. Wyróżnia się kilka typów okien insektowych: warszawskie, holenderskie i znormalizowane. Skrzynie belgijskie i skrzynie jednospadowe powinny być tak skonstruowane, aby pasowały do nich te same okna. Obecnie najczęściej buduje się belgijki i konstruuje skrzynie jednospadowe tak, aby mogły być nakrywane oknami znormalizowanymi o wymiarach 100 X 150 cm, z dwoma szprosami (szczeblinami) i wyciętym wrębem głębokości 10 mm na szybki szklane (20 X 28 cm) i kit. W dolnej części ramy okiennej są wycięte rowki umożliwiające spływ wody. Okna warszawskie o wymiarach 100 X 130 cm, o trzech szprosach, coraz bardziej wychodzą z użycia, a okna holenderskie bezszprosowe, gwarantujące większy dostęp światła są zbyt ryzykowne i kosztowniejsze, gdyż każdorazowe zbicie szyby jest związane z dużym kosztem zmiany całego szkła. Ostatnio są wprowadzane okna z naciągniętą folią. Folia polietylenowa, jako materiał lekki, jest stosowana również do bezpośredniego zabezpieczania roślin w gruncie, do pokrywania nią szklarni zimnych oraz służy do wykonania tuneli, namiotów, izolatorów, jak również do budowy z niej kołpaków itp.