Długość sadzonek jest różna

Miarą długości sadzonki jest liczba liści na pędzie (węzłów), która powinna wynosić 2-4-4. Sadzonki dłuższe ukorzeniają się szybciej. Cięcia sadzonki wykonuje się zwykle pod węzłem. Liście na. sadzonce przyspieszają ukorzenianie się, dlatego nie należy ich usuwać, a jedynie skracać blaszki, gdy są zbyt duże. W ten sposób chroni się sadzonki przed więdnięciem. Liść nad cięciem dolnym należy odciąć pozostawiając część dolną ogonka, w celu ochrony pąka. Podłożem dla sadzonek może być przemyty piasek lub mieszanina piasku z torfem w stosunku 1:1 lub 1:2, niekiedy sam torf. Torf spełnia podwójną rolę — zwiększa przewiewność podłoża i utrzymuje jego wilgotność. Te właśnie czynniki są potrzebne dla łatwiejszego i szybszego ukorzeniania się sadzonek. Ponadto sadzonki korzeniące się w podłożu z torfem tworzą bryłę korzeniową, co ma duże znaczenie przy przesadzaniu młodych roślin i,w dalszym ich prowadzeniu. Podłoże, w którym przebywają sadzonki musi mieć stałą umiarkowaną wilgotność. Po ukorzenieniu się sadzonek, należy ograniczyć zraszanie i rozpocząć stopniowe wietrzenie, zmniejszając również okresy cieniowania. Po stopniowym zahartowaniu sadzonek okna zdejmujemy przy pochmurnym niebie i w dzień bezwietrzny, ograniczając stopniowo podlewanie, aby zahamować wzrost przed nastaniem jesieni. Część sadzonek, które osiągnęły odpowiednią wielkość wysadzamy na zagony w końcu lipca, mniej wyrośnięte przetrzymujemy w skrzyniach do wiosny, nakrywając oknami. Rozmnażanie drzew i krzewów iglastych z sadzonek zielnych stosujemy do odmian, które zwykle nie wydają nasion oraz do tych gatunków, które sposobem generatywnym rozmnażają się trudno lub zbyt wolno. Sadzonki z roślin iglastych robimy z wierzchołków zdrewniałych pędów rocznych, długość ich wynosi od kilku do kilkunastu cm, powstałe z nich rośliny są od razu większe, a pokrój ich jest najczęściej krzaczasty.