Ciemiernik

Helleborus x hybridus — Ciemiernik ogrodowy. Mieszańce głównie angielskie. Wysokość 50-70 cm. Kwiaty białe, zielonkawe, żółtawe, purpurowe, aż do brązowawych, pojedyncze, dwupłciowe, przeważnie 6-płatkowe. Kwitną marzec—maj. Liście ukazują się wraz z kwiatami — wiosną, dłoniasto złożone, ozdobne. Ciemiernik ogrodowy jest rozmnażany z nasion (produkcja trwa 3 lata) lub z podziału — w sierpniu. Sadzi się go w odstępach 30-50 cm. Efektowne są silnie rozrośnięte paroletnie rośliny. Ciemiernik ogrodowy lubi cień, wilgotne, próchniczne gleby, ale udaje się również w słońcu. Zastosowanie ma na rabaty cieniste, ogrody skalne, założenia naturalistyczne. Liczne odmiany angielskie i szwajcarskie nie są u nas rozpowszechnione. Helleborus niger — Ciemiernik biały. Pochodzi z Alp i Apeninów oraz Karpat — rośnie dziko w Polsce. Wysokość 15-i-30 cm, zimozielony. Kwiaty duże, białe, rozwijają się już nieraz w grudniu, częściej w lutym, marcu. Kwitnie do kwietnia włącznie. Liście skórzaste, ciemnozielone, ozdobne. Ciemiernik biały jest rozmnażany z nasion wysianych zaraz po ich zbiorze lub z podziału w lipcu—sierpniu. Ciemiernik biały lubi gleby żyźniejsze niż mieszańce, najlepiej gliniasto-wapienne. Jest to gatunek najbardziej znany, który wydał wiele odmian ogrodowych wysoko cenionych w kwiaciarstwie (często pędzonych i znanych jako róże Bożego Narodzenia). Znany jest podgatunek olbrzymi subsp. macranthus, którego kilka odmian jest cenionych, np.: ,Praecox’ — kwitnie w październiku—listopadzie, nieraz z Colchicum (Ziemowitem) już we wrześniu, ,Grandiflorus’ — wysokość 35 cm, duże, białe kwiaty ukazujące się na śniegu już w lutym, ,Maximus’ o białych, wewnątrz, różowych kwiatach.