Fritillaria imperialis — Szachownica cesarska (Cesarska korona). Pochodzi z Iranu, Turcji. Wysokość do 100 cm. Roślina o dużej białej cebuli przypominającej zapachem czosnek, co — jak twierdzą niektórzy ogrodnicy — daje jej właściwości odstraszania nornic. Liście wydłużone, rozmieszczone wokół pędu, tworzące pióropusz na szczycie pędu ponad kwiatami. Kwiaty duże, żółte, pomarańczowe lub czerwone, najczęściej ciemnoceglaste, w kształcie kielichów zwróconych w dół, rozmieszczone po 4 (czasem 2) wokół pędu przy jego szczycie. Kwitnie w kwietniu lub na początku maja. Szachownicę rozmnaża się z cebul przybyszowych, które odejmuje się od cebuli macierzystej w czerwcu lub lipcu, co 3-^4 lat. Sadzić należy w sierpniu, na głębokość do 20 cm. Na zimę należy przykryć liśćmi, gdyż silne mrozy w bezśnieżne zimy powodują zaburzenia w rozwoju rośliny (przerwy w kwitnieniu). Szachownica cesarska lubi glebę próchniczną, żyzną, konieczny drenaż choćby z gruboziarnistego piasku. Rośliny należy sadzić na rabaty bylinowe lub w grupy na trawniku. Spośród odmian na uwagę zasługują: F. imperialis ,Lutea’ oraz F. imperialis ,Sulphurea’.

Podobne wpisy:

  1. Wartość zdobnicza roślin Wartość zdobnicza roślin zielnych i drzewiastych może się wyrażać w różny sposób: jedne odznaczają się dekoracyjnymi kwiatami, liśćmi lub owocami, inne tylko...
  2. Rozmnażanie przez: kłącza i bulwy Kłącza są pędami podziemnymi, zwykle znacznej grubości, o monopodialnym lub pseudodychotomicznym rozgałęzieniu, z pąkami wierzchołkowymi i bocznymi, które wiosną wyrastają w pędy...
  3. Szczepienie na przystawkę Szczepienie na przystawkę ma również zastosowanie w przypadku różnicy grubości podkładki i zraza. Podkładkę ścina się nieco skośnie, koniec zraza przycina się,...
  4. Ukształtowanie terenu Dla upraw ogrodniczych najodpowiedniejszy jest teren płaski lub z bardzo małym spadkiem o kierunku północ-południe. Dopuszczalna pochyłość terenu wynosi 2%. Zagłębienia, wypiętrzenia...