W pracach naukowych i podręcznikach za łacińską nazwą gatunkową jest wymieniane nazwisko autora, zwykle w skrócie. Stawianie nazwiska autora obok rośliny, o której się pisze, ma swoje uzasadnienie. Chodzi bowiem o podkreślenie, że jest właśnie mowa o tej roślinie, bo może być również inna, o takiej samej nazwie. Istnienie homonimów uzasadnia konieczność podawania nazwisk autorów przy nazwach roślin. Dość często przy łacińskiej nazwie rośliny występują skróty nazwisk dwóch autorów, którzy daną roślinę opisali wspólnie. Często również występują nazwiska dwóch autorów, lecz jedno z nich jest w nawiasie, np. Sorbus aria (L.) Cranz., Sorbus intermedia (Ehrh.) Pers. Znaczy to, że opis rośliny był wykonany w różnym czasie. Opis wykonany przez drugiego autora mógł być uzupełnieniem lub wyjaśnieniem dotyczącym opisywanego gatunku. Stąd nazwisko pierwszego autora w nawiasie i drugie obok bez nawiasu.

Podobne wpisy:

  1. Wartość zdobnicza roślin Wartość zdobnicza roślin zielnych i drzewiastych może się wyrażać w różny sposób: jedne odznaczają się dekoracyjnymi kwiatami, liśćmi lub owocami, inne tylko...
  2. Rozmnażanie przez: kłącza i bulwy Kłącza są pędami podziemnymi, zwykle znacznej grubości, o monopodialnym lub pseudodychotomicznym rozgałęzieniu, z pąkami wierzchołkowymi i bocznymi, które wiosną wyrastają w pędy...
  3. Szczepienie na przystawkę Szczepienie na przystawkę ma również zastosowanie w przypadku różnicy grubości podkładki i zraza. Podkładkę ścina się nieco skośnie, koniec zraza przycina się,...
  4. Ukształtowanie terenu Dla upraw ogrodniczych najodpowiedniejszy jest teren płaski lub z bardzo małym spadkiem o kierunku północ-południe. Dopuszczalna pochyłość terenu wynosi 2%. Zagłębienia, wypiętrzenia...