Abies homolepis

Abies homolepis — Jodła nikko. Pochodzi z Japonii. Rośnie w górach wyspy Hondo (Nikko). Wysokość 15-r-20 m (w ojczyźnie do 40 m). Średnica ok. 6 m. Gałęzie sztywne, długie, osadzone prawie prostopadle do osi dobrze widocznej między okółkami gałęzi. Korona szerokostożkowata, słabo zagęszczona, przejrzysta. Pędy grube, z podłużnymi bruzdami (cecha charakterystyczna). Kora szara, łuszcząca się w drobne, wieloboczne płatki. Pąki jajowate, tępo zakończone, żywicowane. Igły długości 2-3 cm, dość grube, sztywne, łamliwe, od góry ciemnozielone, od spodu kredowobiałe, zaostrzone w wierzchołku lub z wyciętym ząbkiem, gęsto osadzone i najeżone na pędzie, od góry rozchylone na boki w kształcie litery V, odsłaniają oś pędu. Szyszki cylindryczne, długości 8-MO cm, młode purpurowofioletowe, dojrzałe brunatne, o cienkich, licznych łuskach. Jodła nikko rośnie dobrze na różnych typach i rodzajach gleb, nie lubi gleb podmokłych oraz wapiennych. W stanowiskach słonecznych rośnie dobrze, ocienienie znosi, zwłaszcza w młodym wieku. Odporność na mróz dostateczna, może być uprawiana z powodzeniem w dzielnicach zachodnich, jak również centralnych Polski. Znosi dość dobrze warunki klimatu miejskiego. Jodła nikko ma charakterystyczną szeroką sylwetkę, nadaje się do sadzenia pojedynczo lub w małych grupach parkowych, krajobrazowych, w miastach i osiedlach. Na terenach przemysłowych powinna być sadzona wraz z A. concolor.